روز جهانی زمین پاک هر ساله در 22 آوریل، مصادف با دوم اردیبهشت و در سالنامه ی زرتشتیان، سومین روز از اردیبهشت که (اردیبهشتگان یا گلستان) نامیده می شود به مدت یک هفته در کشورهای جهان جشن گرفته می شود.
خوشبختی واقعی از آن شهروند زمینی است که زمین را سجده گاه هستی دانسته و با تمام وجود و در هر لحظه فضائی از شکرگزاری را در اطراف خود ایجاد کند. ایجاد فضای شکرگذاری در سیاره ی مهربان زمین، به معنی در سجده ماندن نیست، بلکه در هر لحظه و در هر گام حرمت زمینی را پاس داشتن است.
حمایت از عناصر اربعه باد، آتش، آب و خاک ارزشمند، که در مرحله ی زندگی زمینی پیوسته ما را یاری می کنند. وظیفه ی هر شهروند زمینی است برای شناخت صحیح هستی و پاسداری از آن اول از فکرمان شروع می کنیم زدودن آلودگی های ذهنی و تغییر و تحول فردی بصورت مثبت اندیشی، روح حمایت از همنوع را در ما بیدار کرده و این تکنولوژی ذهنی به ما می آموزد چه این زمین به کام ما باشد، چه نباشد. چه به دنبال مقصد بدویم، چه گامی برنداشته به مقصد برسیم می توانیم با ایجاد آرامش در آغوش زمین مادر مهربان خوشبختی را احساس کنیم
سیاره زیبای زمین می تواند هستی و دارائی تمام انسان هائی باشد که با چشم پوشی از خطاهای همدیگر و دوری از تعصب های قومی و نژادی و دینی و همچنین بدور ریختن جزئی نگری و عیب جویی های پایان ناپذیر ذهن به اصل به پیوندند زیرا ساکنان این سیاره، یک انتخاب مشترک دارند و آن انتخاب کره ی زمین برای زیستن است. اگر با روند معمول فعلی، که احتمالاً به اضمحلال زمین می انجامد، آیا تضمینی برای روح های ناسپاس سرگردان که موجب مرگ سیاره خود شده اند وجود خواهد داشت؟ که بعد از انهدام زمین، کره یا سیاره ی دیگری پیدا شود که آغوش حمایت بگشاید؟!
تجسم کنیم کره ی سوزانی به ما اجازه ی سکونت بدهد آیا غیر از این است که مجبوریم کالبدی از آتش بتن کرده و سوختن و ساختن واقعی را تجربه کنیم. پس بیایید از تکیه کلمه ی می سوزم و می سازم دست برداشته، تلاشی حقیقی برای حمایت از محیط زیست، طبیعت و پایداری اکولوژی و ایمنی سیاره ی زیبایمان بکنیم در درجه ی اول مهربان باشیم و او را درک کنیم. سیاره زمین و ساکنینش را از صمیم قلب دعا کنیم و عشق بدهیم عوض نگرش بدها و خوب ها، سعی کنیم خوبی را در آنها پیدا کرده و بدی را نادیده بگیریم و یا به درمان بدی بپردازیم با دادن عشق نه با اعلام جنگ.
چقدر زیباست که در کشور مهاجر پذیر سوئد، این رسم مقدس وجود دارد که هر سوئدی هر روز از روی زمین یک اشغال بردارد و در جواب این سئوال که، آیا برداشتن یک اشغال تاثیری در بهداشت محیط زیست دارد؟ یک مقام سوئدی می گوید: مهم اینست شخصی که یک اشغال از روی زمین بر می دارد خودش هرگز اشغال نمی ریزد.
در آرزوی ساختن زیستگاهی که نشانه ی همان بهشت موعود باشد.
اثر عزیزه پورحسن طالاری (ناهید)