Untitled

آخرین لحظه ها و آخرین ساعت های آبان سال 95 سپری می شود

هنوز هم مرغابی ها کوچ نکرده اند

و در میان آب های سرد به سفر می اندیشند

آنها مرددند

شاید بشود در سرما و یخبندان دوام آورد و تن به رنج سفر نداد

نگاهم از دریاچه زیبا به سوی برگ ریزان با شکوه جنگل می لغزد

کاش تمام برگ ها در آغوشم جا می گرفتند. و آنگاه من از پادشاه فصل ها پاییز، رنگ زرد و ارغوانی را قرض می گرفتم

تا نارنج ها و خرمالو ها را در میان سفره پاییز، رنگ آمیزی کنم

هر کجا که باشم باغ پاییزی خانه شمالیمان را از خاطر نخواهم برد

و همچنین حس غریب پیوستگی ام را با شما ساکنین کره زیبایمان زمین

بگمانم عاطفه در دستانم رسیده اکنون و همچون اناری، در شاخه عریان ترک بر می دارد

...می اندیشم به پاییز این سفر